Ciekawostki o sośnie

W środkowym paleogenie (ok. 40 mln lat temu), na obszarze Morza Bałtyckiego rósł tzw. „las bursztynowy” złożony z czterech gatunków sosen, które tak obficie wydzielały żywicę, że powstały z niej złoża bursztynu tzw. polskie złoto.

W Chinach za panowania cesarza Shennonga ok. 3000 lat p.n.e., Chińczycy pijali herbatę przestrzegając ścisłego ceremoniału pod sosną, na cześć dobrego ducha mieszkającego w tym drzewie.
W mitologii greckiej w nimfie Pitys zakochał się Pan (bóg opiekuńczy lasów i pół) i Boreasz (bóg wiatru północnego). Pitys odwzajemniła miłość Pana, na co zazdrosny Boreasz zrzucił nimfę ze skał. W miejscu, gdzie zginęła Pitys wyrosła sosna, a krople żywicy, widoczne na złamanych przez wiatr gałęziach sosny, uważano za łzy Pitys wspominającej swoją młodość i obydwu adoratorów
Nasi przodkowie Słowianie podczas obchodzenia Święta Wiosny przyozdabiali gałąź sosnową w kwiaty i obnosili ją po domach życząc szczęścia. Uroczystość nazywała się „chodzenie z gaikiem”, „chodzenie z królewną”.

Legenda o sośnie brata Piotra z zakonu św. Franciszka głosiła, że obserwancja (odłam franciszkanów) miała przetrwać tak długo, jak długo będzie trwać sosna posadzona przez zakonnika obok klasztoru. Według legendy sosna pozostawała bez zmian i wiecznie kwitła.
Dla Azteków Pinus teocote (gatunek drzewa z rodziny sosnowatych) to drzewo bogów. W ofierze bogom palili aromatyczną kalafonię, pozyskiwaną z żywicy tej sosny.
Majowie zamieszkujący Gwatemalę do czasów obecnych używają sosnowej kalafonii w obrzędach religijnych.
Wizerunek sosny znajduje się w jednym z herbów szlacheckich – Godziembie. Sosna w heraldyce oznacza sprawiedliwość, szlachetność i szczerość właściciela.
Sosna zwyczajna jest drzewem narodowym Szkocji.
Sosna wejmutka jest symbolem amerykańskiego stanu Maine.
Sosna obejmuje niemal 115 gatunków drzew i krzewów.
Najbardziej sędziwy wiek osiągają okazy sosny długowiecznej (Pinus longaeva) rosnące w Górach Białych (ponad 4700 lat).
Największe rozmiary, powyżej 80 m wysokości, osiągają sosny Lamberta (Pinus lambertiana).
Sosna zwyczajna stanowi w Polsce około 65-70% drzewostanów.
W Polsce sosna zwyczajna rośnie pospolicie wszędzie, jedynie swoim naturalnym zasięgiem nie obejmuje Bieszczadów.
Najstarsza sosna zwyczajna rośnie w Mińsku Mazowieckim liczy 360-375 lat, od 2016r. sosna nosi imię Wszebory.
Najwyższa sosna zwyczajna rośnie w Puszczy Białowieskiej i ma ponad 45 m wysokości.
Najgrubsza sosna zwyczajna jednopienna rośnie w gminie Człopa jej obwód to 4,20 m obwodu, natomiast wielopienne rekordzistka to sosna Rzepicha w gminie Sulechów obwód jej 5-krotnego pnia 5,68 m w obwodzie.
60-letnia sosna zwyczajna produkuje w ciągu doby tyle tlenu, ile wynosi dobowe zapotrzebowanie tego pierwiastka dla 3 osób, czyli 1350-1800 litrów.
We wsi Nowe Czarnowo i Elektrowni Dolna Odra w powiecie gryfińskim znajduje się zbiorowisko sosen zwane Krzywym Lasem. Występuje tam około 100 sosen z bardzo zdeformowanymi pniami w kształcie płóz do foteli bujanych.